napuchnąć

napuchnąć
napuchnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IVb, napuchnąćnę, napuchnąćnie, napuchnąćnij, napuchnąćchłem, napuchnąćpuchł || napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli {{/stl_8}}{{stl_7}}'stać się opuchniętym, nabrzmiałym; spuchnąć, opuchnąć, nabrzmieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwichnięta ręka cała napuchła. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • napuchnąć — dk Vc, napuchnąćnę, napuchnąćniesz, napuchnąćnij, napuchnąćpuchł a. napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli, napuchnąćnięty a. napuchnąćchły, napuchnąćchłszy «nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć» Napuchnięte oczy, usta. Twarz napuchła od… …   Słownik języka polskiego

  • nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami …   Słownik języka polskiego

  • napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… …   Słownik języka polskiego

  • napuchnięcie — n I 1. rzecz. od napuchnąć. 2. lm D. napuchnięcieęć «miejsce spuchnięte; nabrzmiałość, obrzmiałość, obrzęk» …   Słownik języka polskiego

  • narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… …   Słownik języka polskiego

  • obrzęknąć — dk Vc, obrzęknąćnę, obrzęknąćniesz, obrzęknąćnij, obrzękł, obrzęknąćkłszy obrzękać ndk I, obrzęknąćam, obrzęknąćasz, obrzęknąćają, obrzęknąćaj, obrzęknąćał «napuchnąć, obrzmieć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego»… …   Słownik języka polskiego

  • obrzmieć — dk III, obrzmiećeje, obrzmiećmiał obrzmiewać ndk I, obrzmiećwa, obrzmiećają, obrzmiećał «napuchnąć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego» Palec obrzmiał od ukąszenia żmii. Złamana ręka obrzmiała …   Słownik języka polskiego

  • rozpęcznieć — dk III, rozpęczniećeję, rozpęczniećejesz, rozpęczniećej, rozpęczniećniał, rozpęczniećeli, rozpęczniećniały, rozpęczniećniali «wydąć się, powiększyć się, napuchnąć od wchłoniętej wilgoci; napęcznieć, nabrzmieć» Żelatyna rozpęczniała w wodzie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”